هی فلانی! دیگر هوای برگرداندنت را ندارم… هرجا ک دلت میخواهد برو… فقط آرزو میکنم وقتی دوباره هوای من ب سرت زد، آنقدر آسمان دلت بگیرد ک با هزار شب گریه چشمانت، باز هم آرام نگیری… و اما من… بر نمیگردم ک هیچ! عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم، ک نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی!
